آیا هفت سنگان دو کلید خواهد خورد؟!
دی ماه ١٣٩٧ جلسه ستاد اقتصاد مقاومتی به منظور حل مشکلات کارخانجات مه نخ، نازنخ و فرنخ با حضور حجت‌الاسلام نوراله قدرتی رئیس‌کل دادگستری استان، محمد قاسمی دادستان قزوین، مدیرکل بازرسی استان، معاون اداره کل اطلاعات و نمایندگان تام‌الاختیار بانک‌های ملی، سینا، تجارت، سپه و پارسیان در دادگستری قزوین تشکیل شد.
هر کدام از اعضای حاضر مطالبی را مطرح کردند. نهایتا تصمیم بر آن شد که با فروش ماشین‌آلات، سوله‌ها، عرصه و اعیان این کارخانجات، در ابتدا مطالبات ١٨ میلیارد تومانی کارگران و به دنبال آن اصل بدهی ٢٠٠ میلیارد تومانی ۵ بانک عامل و در آخر مطالبات ٢٠٠ میلیاردی اداره های بیمه، مالیات و شرکت برق پرداخت شود.
فروش زمین به منظور اجرای طرح گردشگری و رفاهی به سرمایه گذار بخش خصوصی از جمله پیشنهادات این جلسه بود که توسط رئیس کل دادگستری استان و اکبری معاون وقت اداره کل اطلاعات استان قزوین مطرح می شود.
اینکه فلسفه وجودی مطرح کردن این پیشنهاد چه بوده است، جای سوال است. آیا بهتر نبود بجای فروش این کارخانجات و سوله های موجود در آن به بخش خصوصی، کارگاه های کوچک و زود بازده ساخته می شدند که علاوه بر فراهم آوردن زمینه های تولید، ایجاد اشتغال هزاران نفر از مردم قزوین با توجه به شرایط معیشتی که با آن مواجه هستند نیز بوجود می آمد؟. آیا معقول بود؛ کارخانجاتی که در دوران اوج خود ٣ هزار نیرو داشتند، این چنین به توبره کشیده شود؟ جایگاه تولید چه
می شود؟. موضوعی که رهبر معظم انقلاب در ٧ فروردین ماه ٩٨ به آن تاکید داشتند و رونق تولید داخلی را کلید حل مشکلات کشور می دانستند.
رهبر انقلاب در سخنرانی نوروزی خود در حرم رضوی بر رونق تولید تاکید کردند و فرمودند: اگر ما بتوانیم تولید داخلی را رونق دهیم اشتغال به وجود می‌آید، تورم حل خواهد شد، استعداد جوانان شکوفا می شود». آیا سپردن این کارخانجات به بخش خصوصی به بهانه گردشگری یعنی رونق تولید؟!
شاید برخی بگویند از اوضاع اسف بار کارگرانی که روز و شب پشت درهای کارخانه به منظور دریافت مطالبات معوقه خود تجمع می کردند، بی خبرید که این گونه سخن می گویید. صد البته که مطالبات کارگران بر تمامی موضوعات مقدم است. کسی هم منکر آن نیست. لیکن می توانست حل مشکلات بهتر از اینها انجام گیرد. البته قرار بر این بود که حل مشکلات کارخانجات مه نخ، فرنخ و نازنخ به نحوه احسن انجام گیرد،که هم تولید حفظ شود و هم مشکلات بوجود آمده در آن کارخانجات رفع شود. اینکه چه موضوعاتی در گذشته انجام شد، در ادامه به آن خواهیم پرداخت؛
روز دوشنبه ٨ اردیبهشت ١٣٩٣ راس ساعت ١۶ جلسه ایی با دستور نعمت زاده مقام عالی وزارت صنعت، معدن و تجارت در خصوص بررسی مشکلات کارخانجات مه نخ، نازنخ و فرنخ به منظور تعیین و تکلیف و ارائه راهکارهای عملی برای حل مشکلات کارخانجات نامبرده با حضور مسئولین کشوری و استانی از جمله رجبعلی صادقی مشاور وقت مقام عالی وزارت صنعت معدن و تجارت، امیر علی پارسا معاون برنامه ریزی استانداری قزوین، علی پرزحمت رئیس سازمان صنعت معدن تجارت استان قزوین، حجت اله مروی معاون اقتصادی اداره کل اطلاعات استان قزوین و دکتر مجتبی شیر آلی نماینده تام الاختیار حاج میری(سرمایه گذار) برگزار می شود.
موضوعاتی در این جلسه مصوب می شود. از جمله این مصوبات این بود که با فاز دوم تغییر کاربری موافقت می شود، مشروط به اینکه حاجی میری(سرمایه گذار) به تعهدات صنعتی خود طبق نامه ١٠۳١١/الف/92 به تاریخ ٢٠ اردیبهشت ٩٢ به شرح ذیل عمل کند؛
١- ایجاد واحد تولید ٢٠ تن نخ در روز در مجموعه لیا با حداقل جذب ۵٠٠ کارگر.
٢- ایجاد واحد تولید سیگار بهمن و کاسپین با ظرفیت ۶ میلیارد نخ در سال با جذب حداقل ١۵٠ کارگر.
٣- ایجاد واحد تولید شرکت پاژنگ خودرو با ظرفیت حداقل بیست هزار دستگاه موتور سیکلت.
بدون شک دست نگارنده این مصوبه را باید بوسید. بدین جهت که این جلسه با مصوبات آن، هم مشکلات کارخانجات نامبرده را مرتفع می کرد و هم حفظ تولید را بدنبال داشت. اما اینکه عاقبت این مصوبه و عمل به تعهداتش چه شده است، جای سوال است!.
مع الاسف تمامی سوله ها و لوازم آن کارخانجات به جز یک سوله، فروخته شده اند و زمین تغییر کاربری پیدا کرده است، اما این تعهدات عملی نشده است!.
حال باید پرسید مرجع رسیدگی به این موضوعات چه ارگان و سازمانی است؟ آیا با خاک یکسان شدن آن همه سوله، همان پاک کردن صورت مسئله نیست؟ آیا این سناریویی از قبل نوشته شده توسط سوداگران نیست؟ آیا قرار است هفت سنگان دومی کلید بخورد؟
به نظر می رسد در این خصوص، اهداف برخی افراد بر پاشنه منفعت طلبی و امیال نفسانی می چرخد. هفته نامه حدیث ما می کوشد؛ در شماره آینده لایه های پنهان دیگری از این موضوع را آشکار سازد.
چاپ شده در هفته نامه حدیث ما
درباره این سایت